Orbs

Lichtverschijnselen, manifestaties uit andere bewustzijnsvormen ?
Lichtverschijnselen als zodanig zijn niet nieuw, reeds sinds lang doen er de verhalen de ronde over dwaallichten, "Witte Wieven" en soortgelijke verschijnselen. Vaak verwijzen we die door naar oude sagen en legenden. Doen het af als volksverhalen, ontsproten aan een wellicht wel erg rijke fantasie van verhalenvertellers. Maar wat dan te denken als deze lichtmanifestaties zich plotseling op hedendaags foto en filmmateriaal laten zien. Zijn het wellicht manifestaties uit andere dimensies. Mogelijk hebben we te maken met deva’s; natuurwezens zoals boomgeesten, elfen en kabouters ?

Edgar Vos, als beroepsfotograaf zo’n 29 jaar werkzaam in de fotografie en fotohandel, is vele foto’s tegengekomen met "merkwaardige" verschijnselen. Deze zijn door hem doorgaans terug te voeren op puur technische oorzaken. Een enkele keer echter overkwam het hem dat hij voor bepaalde zaken geen passende verklaring had. Ook collega’s met een lange staat van dienst konden geen duidelijkheid verschaffen betreffende deze zaken, zodat hij met het onbestemde gevoel bleef zitten, iets niet te kunnen verklaren.
Vaak wordt hij geconfronteerd met "sliert-achtige" objecten, die zijn ontstaan omdat de fotograaf, of iemand in diens nabijheid een sigaret rookte, en het flitslicht door die rook gereflecteerd wordt.

Een ander voorbeeld zijn lichtstippen of cirkels op foto’s, die genomen werden tijdens regen of sneeuwbuien, en eveneens het flitslicht reflecteerden. Hetzelfde geld voor een zwoele zomeravond, wanneer insecten in grote getale aanwezig kunnen zijn.
Ook spiegelende oppervlakken in de ruimte waar gefotografeerd wordt kunnen de meest wonderlijke effecten te weeg brengen. Denk aan glazen tafels, spiegels, fotolijsten enzovoort. Deze objecten hoeven zich niet binnen het beeldveld te bevinden, maar kunnen door hun reflectie wel degelijk een foto of video-opnamen beïnvloeden.
Hij wil hiermee maar aangeven hoe makkelijk een verschijnsel als "paranormaal" beschouwd wordt, terwijl het rationeel verklaarbaar is.

Fototechniek
Regelmatig wordt hij gevraagd foto’s te beoordelen op het verschijnsel "lichtmanifestaties". Veelal stuurt men dan foto’s via de computer, maar daar kan hij op zich niet veel mee doen. Zelfs de originele foto’s zeggen niet altijd wat. Hij wil er het liefst de negatieven bij hebben, omdat dat het meest oorspronkelijke materiaal is.

Gezien zijn beroep, weet hij wat er allemaal kan gebeuren tijdens het ontwikkelen en afdrukken van de foto’s, met name bij het afdrukken. Heel simplistisch voorgesteld heb je een lichtbron, vervolgens het negatief, daarna een lenzenstelsel en uiteindelijk het fotopapier waarop het beeld van het negatief wordt geprojecteerd.

Wanneer er zich ergens in deze keten een onrechtmatigheid voordoet, krijg je de meest fantastische verschijnselen. In moderne foto afdruk apparatuur bevindt zich bijvoorbeeld een zogenaamde diffuser, meestal een soort doos met melkglas, die het licht egaal over het negatief moet verdelen. Wanneer zich daarop stof bevind, of ander vuil, krijg je werkelijk heel mooie "lichtbollen".
 

Het experiment
Op uitnodiging van een goede vriend, Rudi Klijnstra, auteur van de boeken "Graancirkels, codes uit andere dimensies" en "Dimensies voorbij tijd en ruimte", is hij, samen met zijn vriendin Nel, afgereisd naar Twente, om aldaar met Rudi experimenten te doen aangaande lichtverschijnselen.
Rudi heeft al veel langer ervaring met lichtbollen, en omdat hij dat beslist niet had, stond hij er behoorlijk kritisch tegenover. Dat het experiment zowel zijn scepsis als die van Nel zou doen verdwijnen konden zij niet bevroeden, in tegendeel, wat zij hebben meegemaakt in Twente heeft hun visie ten aanzien van deze lichtbollen totaal veranderd. Aanvankelijk zag Rudi de lichtbollen alleen tijdens het flitsen met een camera, al dan niet geladen met film, maar later met het blote oog. Zijn eerste reactie was, dat zal wel, hij kon het zich niet echt voorstellen, maar nu hij dezelfde ervaring heeft, weet hij beter, en is zijn scepsis uiteraard totaal verdwenen.


Het experiment bestond uit het bezoeken van diverse krachtplaatsen, omdat deze verschijnselen zich op krachtplaatsen makkelijker manifesteren. Ook de tijd kan belangrijk zijn, vandaar dat zij hunexperiment tijdens zonsondergang begonnen, op een wel heel bijzondere Nederlandse krachtplaats:
De Tankenberg
Vlak voor zonsondergang kwamen zij bij de Tankenberg aan, een zeer mystieke plaats met een rijke achtergrond, gelegen nabij de Twentse plaats Oldenzaal. Met name heeft de Germaanse Godin Tanfana, een maan en water Godin, zo’n 2000 jaar geleden haar indruk op deze plek achtergelaten.
De Tankenberg is een druk bezochte toeristische trekpleister, dus leek het hun een goed idee de plaats te reinigen met een wierook ritueel, om eventueel aanwezige "negatieve" energieën te neutraliseren. Vervolgens hebben zij een korte meditatie gehouden om de natuurwezens of wat de lichtbollen dan ook doet ontstaan, toestemming te vragen voor dit experiment. Lenny hanteerde voornamelijk de videocamera, Rudi en hijzelf maakten gebruik van hun fototoestellen.

Zijn eerste indrukken waren overweldigend. Hoewel hij meende eerst thuis, na ontwikkelen en afdrukken van de foto’s eventueel resultaat te zien, mocht hij ook ter plekke een bijzondere ervaring beleven. Als fotograaf weet hij wat je in de zoeker van een zogenaamde doorzichtzoeker kamera, zoals de meeste compact kamera’s dat zijn, ziet, wanneer je een flitsfoto in een bos of open landschap maakt. Bomen etc. lichten dan voor een fractie van een seconde op, en blijven qua vorm goed te onderscheiden. Ze worden alleen wat lichter.

Wat hem tijdens het experiment opviel, was dat dit hem zo vertrouwde beeld hier niet werkte, ondanks de grotere afstand waarover gefotografeerd werd. Nu zag hij in tegenstelling tot wat hij verwachtte telkenmale een totaal witte zoeker, gevuld met een intens wit licht, alsof er iemand met een flitser recht in zijn ogen flitste. Deze ervaring was zo bijzonder, dat als het experiment geen interessante opnamen zou opleveren, deze ervaring voor hem al mooi genoeg was om de lange reis en gemaakte kosten er voor over gehad te hebben.

Achteraf bij thuiskomst bleek op de videoband inderdaad een aantal van deze lichtbollen te staan. Dat weekend bezochten zij nog meerdere krachtplaatsen in Twente, met ook heel mooie ervaringen, zoals bijvoorbeeld "’t Twickel", waar veel UFO waarnemingen plaatsvinden, en met videocamera’s het gebied door "Twickelwatch", een onderdeel van de UFO werkgroep Nederland, 24 uur per dag wordt in de gaten gehouden.

Het bospad
We hebben allemaal wel eens dat we iets menen te zien, wat er onmogelijk kan zijn. Een dier een flits of een lichtverschijnsel. Van met name poezen is bekend dat ze makkelijk buiten hun lichaam treden, en zich ergens anders kunnen bevinden. Edgar Vos schenkt daar best geloof aan, maar schreef de meeste van deze ervaringen toe aan zijn verbeelding. Hoewel….Bewijzen had hij niet, en die zou hij zo graag willen hebben. Nou die kreeg hij.

Een paar dagen na de excursie naar Twente, reed hij met Nel op een Gelders bospad, op weg naar haar woning. Het was aarde donker. Plotseling zagen zij het beiden tegelijk. Een lichtverschijnsel, op zo’n 2 meter boven de grond, dat zich het beste laat omschrijven als een soort lichtgevend, ronddraaiend stoepbord, waarmee winkeliers wel te kennen willen geven dat ze bijvoorbeeld ijs verkopen. In hun beleving was het ongeveer 50 meter verderop. Ze reden langzaam door, om te zien of er wellicht iets in de bomen hing wat het licht van de koplampen zou hebben kunnen gereflecteerd, maar konden niets vinden. Het mooie van deze ervaring is, dat ze deze allebei op exact dezelfde manier beleefden. Dan komt het ineens wel erg dichtbij.

Later merkte Edgar dat Mevrouw Helena Blavatsky (1831-1891) in haar boek "De geheime leer" dit verschijnsel op dezelfde manier omschreef. Het verschijnsel deed zich overigens voor in de nabijheid van alweer een bekende krachtplaats; "Landgoed Kernhem" Veel mensen hebben daar spirituele ervaringen, en er worden bij volle maan regelmatig mediterende mensen aangetroffen bij de zogenaamde "Bloedsteen". Men heeft er een lange nachtelijke wandeling voor over door een donker bos. Tevens kent ook dit landgoed een lange en levendige historie, waar ik hier verder niet op zal ingaan.

Engeland
Lichtmanifestaties worden wel vaker genoemd. In Engeland bijvoorbeeld worden ze regelmatig waargenomen bij plaatsen als Stonehenge en de steencirkel bij Avebury, alsmede op andere krachtplaatsen. Ook bij het ontstaan van graancirkels worden regelmatig licht fenomenen gerapporteerd, waarvan zelfs video-opnamen van bestaan. Vaak worden ook bij het ontstaan van graancirkels lichtbollen waargenomen.

Hetzelfde verschijnsel was al eerder op foto’s naar voren gekomen, onder andere op een foto van twee dames onder een boom. Dit was eveneens een serie foto’s achter elkaar, waar op slechts één foto de manifestatie zich voordeed. Ook daar werd niet gerookt. Navraag bij een helderziende leverde op dat het energieën waren die met de boom te maken hadden. Er moest ook een weiland in de buurt zijn. En dat klopte exact.

Er worden ook regelmatig lichtflitsen waargenomen uit de piramides in Gizeh. Paul Brunton beschrijft het bijvoorbeeld in zijn boek "Geheim Egypte". Wat veroorzaakt deze lichtbollen ?
Er zijn diverse theorieën. De verschijnselen bij de piramides zijn wellicht van een andere categorie dan de andere hier genoemde manifestaties. Ik laat de piramides even buiten beschouwing.
 

Voor de hier besproken manifestaties zou kunnen gelden dat het een uitwisseling is van de Moeder Aarde energie, met kosmische energieën. Een op zich plausibele verklaring, nu we in een energetisch drukke tijd zitten, zo in de overgang van het vissen- naar het watermantijdperk.
Een andere opvatting is die van het loslaten van energie van de aarde, omdat we de aarde misbruiken, en ze negativiteit moet afstoten. Maar of dat dan uitgerekend met lichtverschijnselen plaatsvind ?
Ook worden de lichtbollen wel toegeschreven aan drukverschillen in de aardkost, waardoor spontane elektrische ontladingen plaatsvinden.

De vormen die de diverse mensen op de foto krijgen willen ook nogal verschillen. De een krijgt perfecte cirkels, de andere halve bollen, en weer iemand anders totaal andere figuren. (Niet te wijten aan de vorm van het diafragma van de gebruikte camera) Er zijn lieden die aannemen dat de gedachtekracht van de fotograaf zich op de gevoelige plaat manifesteert. Het zou een goede verklaring kunnen zijn, ware het niet, dat bij Edgar's foto’s de verschijnselen ook optreden als hij er niet eens aan denk. Maar het is niet uit te sluiten dat een onbewuste wens, iets aantrekt in een voor jou bekende vorm. In elk geval is het opmerkelijk dat bepaalde personen, met grote regelmaat dezelfde figuren fotograferen of filmen.

De opvatting heerst, dat het allemaal te maken heeft met de natuurwezens, de deva’s. (elfen kabouters etc.) De werkers uit andere dimensies dus. Bij verschillende mensen die ook deze lichtmanifestaties waarnemen is wordt vaak deze deva theorie aangehaald. Het is ook niet zo verwonderlijk dat juist in deze tijd meer en meer van dit soort verschijnselen wordt waargenomen. Immers, we staan met zijn allen wellicht voor de overgang naar een andere dimensie. Mogelijk zijn de deva’s en andere natuurwezens de voorboden daarvan. Uiteraard dient wel opgemerkt te worden dat er al in een ver verleden sprake was van dwaallichten etc. die mogelijk dezelfde oorsprong hadden. Dat steeds meer mensen ervaringen hebben met lichtbollen, kan veroorzaakt worden door het frequenter optreden van het verschijnsel. Duidelijk is wel dat steeds meer mensen gevoeliger worden voor wat "paranormale" verschijnselen worden genoemd, en dus lijkt het erg logisch dat er ook steeds meer van deze manifestaties worden ervaren.

In elk geval mogen we vaststellen dat we in een uitermate boeiende overgangstijd leven, waarin alles in een stroomversnelling lijkt te geraken. Het lichtfenomeen doet daar blijkbaar ook aan mee.